Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Κάποια από τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ένας υποδηματοποιός (τσαγκάρης), από το 1940.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Κάποια από τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ένας υποδηματοποιός (τσαγκάρης), από το 1940.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Διάφορα αναγνωστικά βιβλία του Δημοτικού, από το 1935.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Σύνθεση μουσικών οργάνων αποτελούμενη από σαντούρι του 1922, βιολί του 1922, (το δοξάρι του είναι σύγχρονο), ούτι του 1950, τραμπούκα του 1980 και μαντολίνο του 1950.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Διάφορα βιβλιάρια προσφύγων, από το 1924.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Το ευαγγέλιο του Παπά Τζίκα Κων/νου το έφερε το 1922 μαζί του από το Πυργί Αλατσάτων.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Διάφορες θρησκευτικές εικόνες, από το 1935.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Θρησκευτική εικόνα μαζί με το Ευαγγέλιο, από το 1925.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Ξύλινη κορνίζα με τζάμι, στο εσωτερικό υπάρχει χειροποίητο κέντημα με τον σταυρό και την ελληνική σημαία στέφανα. Ήρθε από τη Σμύρνη πριν την καταστροφή, από το 1920.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Θρησκευτική σύνθεση αποτελούμενη από μία εικόνα επάργυρη των Εισοδίων της Θεοτόκου (πριν 1922), σφραγίδες ξύλινες πρόσφορου, μία σφραγίδα ξύλινη Αετών (πριν 1922), ένα θυμιατό μπρούτζινο του 1930, ένα ραντιστήρι επάργυρο του 1940. Η οικογένεια του Γιώργου Ι. Καρρά φρόντισε να έρθει ο μικρός Γιώργος σώος και αβλαβής από τη Μικρασιατική Καταστροφή, μόλις 3 ετών, το 1922 στο Ηράκλειο. Το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο που έφερε η οικογένεια ήταν μια εικόνα που πέρασε στα χέρια του Γιώργου Καρρά και αυτός τη δώρισε στον Σύλλογο Αλατσατιανών Ηρακλείου.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών.
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ
Η εικόνα των Αγ. Αναργύρων ήρθε με το διωγμό του 1922 από τον Τσεσμέ Μ. Ασίας από την οικογένεια Μυσιρλή Γιάννη του Γεωργίου. Στον πρώτο διωγμό του 1914 τα έριξαν φεύγοντας στο πηγάδι του σπιτιού τους. Όταν επέτρεψαν το 1919 με την παλιννόστηση τους τα παρέδωσε η Τουρκάλα που είχε εγκατασταθεί στο σπίτι της οικογένειας Μυσιρλή στο Τσεσμέ. Εικάζεται ότι το συγκεκριμένο εικόνισμα ο Τούρκος που το βρήκε προσπάθησε να το σπάσει με ένα τσεκούρι αλλά πριν το χτυπήσει έφυγε το τσεκούρι από το ξύλο και το χτύπησε στο κεφάλι και τον σκότωσε. Προ του 1900.
Το κειμήλιο παραχωρήθηκε από το Σύλλογο Αλατσατιανών